Aktualności - Gminna Biblioteka Publiczna w Teresinie

Spotkanie autorskie - Wojciech Widłak

Szczegóły: Kategoria: Aktualności; Opublikowano: poniedziałek, 14 marzec 2016 01:39; Odsłony: 1077

Dnia 11.03.2016 odbyło się spotkanie z panem Wojciechem Widłakiem, autorem książek o panu Kuleczce. Odbyło się ono w Szkole Podstawowej w Paprotni ,dzięki gościnności Pana Dyrektora Grzegorza Fabiszaka. Po zakończonym spotkaniu uczniowie mieli możliwość otrzymania autografu. Myślę, że fajnie jest spotkać się z kimś znanym i przybliżyć dzieciom fascynujący świat książek.

Zdjęcia w galerii.

Drukarka 3D w bibliotece

Szczegóły: Kategoria: Aktualności; Opublikowano: poniedziałek, 29 luty 2016 12:10; Odsłony: 1198

W ramach projektu M@zowszanie, Gminna Biblioteka Publiczna Teresinie weszła w posiadanie najnowszej generacji drukarki 3D. Przy pomocy tego urządzenia jesteśmy w stanie wyczarować przestrzenne kształty i nadać im trójwymiarowość. Druk 3D w chwili obecnej jest o wiele bardziej dostępny a co za tym idzie tańszy( jak to zwykle bywa z nowinkami technologicznymi).

Druk 3D jest wykorzystywany do produkcji bardzo szerokiego zakresu rzeczy: począwszy od prototypów części do urządzeń i maszyn w branżach przemysłowych, lotniczych czy motoryzacyjnych, poprzez druk implantów w medycynie i chirurgii, a skończywszy na całym szeregu przedmiotów codziennego użytku, gadżetów i zabawek.

Drukarki 3D drukują projekt wypuszczony z komputera (projekt do druku przygotowywany jest na programie graficznym do tworzenia modeli konstrukcyjnych klasy CAD), używając takich materiałów jak plastik, ceramika czy metal (materiałów do druku cały czas przybywa). Drukowanie obiektu polega na tworzeniu i nakładaniu warstwy materiału o określonej grubości na stole drukarki, a gdy warstwa zostanie ukończona (wydrukowana), nakładaniu kolejnej. W GBP w Teresinie materialnym wykorzystywanym do druku jest plastik, który w postaci tzw. filamentów( w różnych kolorach) podawany jest do ekstrudera, gdzie przebiega proces podgrzewania go do takiej temperatury w której zaczyna się topić. Następnie poprzez dyszę, już w postaci półpłynnej , nakładane są kolejne warstwy materiału. Jednak aby w pełni móc podziwiać nowinki technologiczne trzeba przyjść do Gminnej Biblioteki Publicznej w Teresinie i samemu na własne oczy zobaczyć jak powstają trójwymiarowe przedmioty.

Dyskusyjny Klub Książki-24.02.2016

Szczegóły: Kategoria: Dyskusyjny Klub Książki; Opublikowano: czwartek, 25 luty 2016 12:13; Odsłony: 1254

Kolejne spotkanie Teresińskiego Klubu Książki zaliczone! Dnia 24 lutego po raz kolejny spotkałyśmy się na comiesięczną dyskusję. Tematem naszego spotkania była książka autorstwa Romy Ligockiej pod tytułem " Dobre dziecko".

"Nowa, długo oczekiwana powieść Romy Ligockiej. Intymne wyznanie nastoletniej „dziewczynki
w czerwonym płaszczyku”. Autorka odkrywa w niej nowy, do tej pory skrywany, fragment historii swojego życia. To opowieść o niezwykle emocjonalnej więzi córki z matką, o dojrzewaniu nastolatki, miłości, samotności i cierpieniu. Punktem wyjścia jest odkrycie przez córkę romansu matki z żonatym mężczyzną. Roma, dojrzewająca nastolatka, czuje się przez matkę zdradzona. Przeraża ją cielesność
i zmysłowość miłości, szpieguje więc matkę, aby uniemożliwić ten związek, ale też by poznać nieznane oblicze najbliższej jej osoby. Niezgoda na rzeczywistość jest w Romie tak wielka, że prowadzi ją do anoreksji. Autorka śmiało i szczerze po raz pierwszy opowiada o tym doświadczeniu
i walce z pragnieniem śmierci. Dziewczyna musi także stanąć do walki o życie swojej matki, która nie wytrzymując presji otoczenia i dramatyzmu sytuacji, podejmuje próby samobójcze. Jest to dla wrażliwej nastolatki przyspieszona lekcja dorosłego życia. W powieść wkomponowane są fragmenty Pamiętnika Anny Abrahamerowej – babci Romy. Jest to piękny opis przedwojennego żydowskiego świata Krakowa: bale, stroje, luksus… Lektura pamiętnika jest dla Romy ucieczką od rzeczywistości, przeniesieniem się do ulubionego świata wyobraźni, ale też do historii własnej rodziny. "

źródło opisu: Wydawnictwo Literackie, 2012

Serdecznie zapraszamy wszystkich chętnych do wzięcia udziału w naszym klubie. Poruszane podczas spotkań tematy nie tylko związane są z lekturą. Panuje tu miła, rodzinna atmosfera, popijemy herbatkę zajadamy się pysznymi ciasteczkami i co najważniejsze nikt nie musi znać sie na literaturze ,bo nie o to chodzi. Chcemy miło spędzać czas, a jeśli pomoże nam w tym książka -to rewelacja!. Czego chcieć więcej! Kolejne spotkanie zaplanowano na 30 marca b.r. O godzinie 18.00, omawiana będzie książka pt. "Nic nie zdarza się przypadkiem" autorstwa Tiziano Terzani. Do zobaczenia w Bibliotece.

Godzi otwarcia biblioteki

Szczegóły: Kategoria: Aktualności; Opublikowano: piątek, 19 luty 2016 12:10; Odsłony: 1113

Szanowni czytelnicy, w dniach od 22-26 lutego br. biblioteka w Teresinie czynna będzie w godzinach od 10-18. Za utrudnienia przepraszamy.

Głosowanie- narodowe czytanie

Szczegóły: Kategoria: Aktualności; Opublikowano: poniedziałek, 08 luty 2016 12:55; Odsłony: 1141

http://www.prezydent.pl/kancelaria/narodowe-czytanie/nc2016/

Zachęcam wszystkich aby głosowali. czasu jest niewiele:))

Godziny otwarcia

Szczegóły: Kategoria: Aktualności; Opublikowano: piątek, 29 styczeń 2016 12:34; Odsłony: 1864

Szanowni czytelnicy, informuję, że w dniach 01.02.2016-05.02.2016 biblioteka w Teresinie będzie czynna w godzinach 08.00-16.00
Za utrudnienia przepraszam:))

Rok 2016 rokiem Henryka Sienkiewicza

Szczegóły: Kategoria: Aktualności; Opublikowano: środa, 20 styczeń 2016 12:44; Odsłony: 1217

Pisownia oryginalna.

Sienkiewicz mieszka w Warszawie przy ulicy Szopena. W ślicznym jego apartamencie panuje skupiony ład; wszystko tu mówi o wytężonej trosce, wszystko wskazuje, że niema tu miejsca na żadną anarchię. Gabinet, w którym pracuje Sienkiewicz, jest obszerny. Duże biuro stoi na środku. Tuż nad głową Sienkiewicza wisi jego portret. Tylna ściana zajęta jest cała książkami.

Gdym wszedł, przyjął mnie bardzo serdecznie sam mistrz. Siwy już, o mądrem, łagodnem wejrzeniu, słuchał uważnie, poco przyszedłem. Niebardzo był zadowolony, że chcę się wdzierać w tajemnice jego pracy, ale, "jeżeli to kogoś może pouczyć - mogę panu służyć", - zakonkludował.

-Czy mogę zaraz pisać pańskie słowa?

-O, nie. Proszę, niech pan lepiej napisze mi swoje pytania, a za kilka dni dam odpowiedź.

Nie chciałem zbytnio zabierać czasu mistrzowi, więc pożegnałem go. Nazajutrz zaś wysłałem natychmiast pytania. W kilka dni otrzymałem odpowiedź.

"Niegdyś na pytanie: jak tworzę? - odpowiedziałem, że tworzę, jak kucharka, która nie lubi, by jej zaglądano do garnków. Mówić o sobie jest zawsze niezbyt przyjemnie. Ponieważ pańska ankieta ma na celu objąć wszystkich żyjących polskich pisarzy, przeto, nie chcąc się wyłączać, odpowiadam na zawarte w niej pytania, co następuje:

1) Jak powstaje pomysł artystyczny, na to trudno jest odpowiedzieć. Może on powstać pod wpływem wszelkich pobudek, pod wpływem uczuć i idei osobistych, albo zaobserwowanych w otoczeniu; pod wpływem prądów społecznych, wypadków dziejowych, pod wpływem patryotyzmu i uczuć humanitarnych. Poddaje, a raczej podsuwa go czasem natura i jej zjawiska, czasem przeczytane książki, widziane obrazy, słowem: wszelkiego rodzaju pobudki, działające na wyobraźnię artystyczną i jednocześnie na uczucie.

Objaśniam to przykładami z moich własnych utworów.

Szkice węglem powstały z obserwacyi stosunków wiejskich po uwłaszczeniu, które to uwłaszczenie wytworzyło (dziś już, na szczęście, zasypaną) przepaść między dworem a chatą.

Trylogia. Z rozczytywania się w kronikach i pamiętnikach z epoki, którą odczuwałem artystycznie mocniej, niż inne okresy dziejów - i z chęci pokrzepienia serc.

Bez dogmatu. Z refleksyi, do czego prowadzi rozmaitych geniuszów bez teki zbytnia samo-analiza i wogóle przerafinowanie.

Quo vadis. Z wczytywania się w Tacyta, za czem poszły inne źródła - i z wrażeń, zebranych podczas dłuższego pobytu w Rzymie.

Krzyżacy. Z odczucia chwały narodowej w przeciwstawieniu do dzisiejszej narodowej niedoli.

W Pustyni i Puszczy. Z miłości do naszych dzieci i ze wspomnień podróżniczych.

2) Każdy pomysł leży we mnie długo i, jeżeli tak można rzec, fermentuje, nim się do niego zabiorę. Przykład: Zagłobę wprowadziłem do "Ogniem i Mieczem", by całość obrazu nic była zbyt posępna, tymczasem wyrósł mi on na jednę z głównych postaci i przewędrował przez trzynaście tomów. Nieraz w ciągu pracy wprowadzam nowe figury dla pełni życia, lub dla dokładniejszego przeprowadzenia przewodniej idei.

3) Ponieważ myślę, że najwyższą sztuką i najgłębszem psychologicznem zadaniem pisarza jest stworzenie żywego człowieka, który zostaje w pamięci ludzkiej, jako typ, przeto staram się tworzyć postacie, mające nietylko ogólne, ale i indywidualne cechy życia i charakteru.

4) Szematów nie spisuję. Powieści nie rozkładam zgóry na rozdziały i nie wyznaczam sobie, co w którym będę pisał Zostawiam to logice rzeczy i naturalnemu rozwojowi wypadków.

5) Jakkolwiek pisanie nie przychodzi mi wcale z łatwością, rękopisy moje wyglądają dość czysto, albowiem przekreślam naprzód w myśli wszelkie zdania i określenia, które nie wydają mi się dość malownicze i silne. Wolę takich pisarzy, którzy trudno piszą, ale których się łatwo czyta, niż takich, którzy łatwo piszą, a trudni są do czytania.

6) Unikam przewagi słów nad treścią, by nie wpaść w popis stylowy i w literacki barok - i aby zjawiska opisywane nie ginęły tak pod nadmiarem określeń, jak w zimie giną wszelkie kształty pod śnieżną zadymką.

7) Pracuję od dziesiątej rano do trzeciej, o ile pozwala mi na to panujący u nas zwyczaj rozporządzania czasem pisąrzów na wszelkiego rodzaju cele publiczne, a nawet prywatne.

8) Co do książek i autorów. Mogę zawsze czytać Iliadę i Odysseę, Tacyta, Liwiusza, Horacego, Szekspira, Moliera i Trójcę naszych poetów. Z powieścipisarzy cenię Balzaca, Dickensa i Dumasa-ojca. Z zamiłowaniem czytam książki historyczne, kroniki, pamiętniki i podróże. W ostatnich czasach czytałem z ciekawością Bergsona. Czytuję od czwartej do późnego wieczora.

9) W czasie natężonej pracy największym odpoczynkiem umysłowym jest dla mnie polowanie i wogóle ruch. Sypiam koło ośmiu godzin na dobę. Co do odżywiania się, - jem, co mi dadzą.

Zapomniałem dodać, że większą część moich powieści (prawie wszystkie, prócz nowel) pisałem z dnia na dzień, odsyłając zaraz napisane kartki do druku. W ten sposób musiałem kończyć to, com zaczął. Ale wogóle jest to metoda, wymagająca wielkiej czujności, niewygodna i niebezpieczna".

Temi słowy kończy Sienkiewicz swoję odpowiedź.

DKK - 20.01.2016- "Drzwi do piekła" Nurowska

Szczegóły: Kategoria: Dyskusyjny Klub Książki; Opublikowano: poniedziałek, 18 styczeń 2016 12:49; Odsłony: 1352

Najbardziej skandalizująca powieść Marii Nurowskiej!
Życie, które stało się piekłem. Piekło, w którym odnajdziesz miłość.
Zapraszamy na spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki 20 stycznia o godzinie 17.00 w Bibliotece . Zapraszam!