Śladami zagadkowej zbrodni

Szczegóły

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: środa, 06 kwiecień 2016 09:27

Odsłony: 1283

Spotkanie autorskie - Jolanta Szwalbe - zaproszenie

Szczegóły

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: poniedziałek, 04 kwiecień 2016 02:39

Odsłony: 1722

Zapraszamy na spotkanie autorskie z Jolantą Szwalbe. Data: 6 kwietnia 2016, godzina 17-ta al. XX-lecia 32.

Wstęp wolny.

Zlot Miłośników " Cukierni pod Amore"

Szczegóły

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: czwartek, 31 marzec 2016 10:31

Odsłony: 1675

Ogólnopolski Zlot Miłośników „Cukierni Pod Amorem”

Książnica Płocka zaprasza 25 czerwca 2016 r. od godz. 12.00  na Ogólnopolski Zlot Miłośników „Cukierni Pod Amorem”, który odbędzie się w ogrodzie Książnicy w Płocku przy ul. Kościuszki 6. Udział w wydarzeniu weźmie autorka Małgorzata Gutowska-Adamczyk oraz zaproszeni przez nią goście - ale to na razie nieoficjalnie – prawdopodobnie przyjedzie pierwowzór jednej z bohaterek sagi.

Początek historia ma pod koniec roku 2015, gdy na profilu Małgorzaty Gutowskiej – Adamczyk na FB pojawił się wpis autorki, że marzy jej się zlot miłośników „Cukierni Pod Amorem” (w tym roku mija                   5 lat od I wydania). Czytelniczki bardzo żywiołowo zareagowały, wśród nich m.in. Katarzyna Zawadzka, która natychmiast zaoferowała się zorganizować spotkanie w Płocku. Pani Małgorzata podesłała tę informację do Książnicy i tak, po porozumieniu z p. Kasią, zapadła decyzja o tym, że głównym organizatorem zlotu będzie Książnica Płocka a współpracować będzie z nami, jako partner, pani Katarzyna i Stowarzyszenie Taneczne Pro Arte,którego jest wiceprezesem.

Miłośnikom „Cukierni Pod Amorem” książki nie trzeba przedstawiać. Trzytomowa saga, przedstawiająca na przestrzeni 100 lat losy rodów Zajezierskich, Cieślaków i Hryciów, podbiła serca czytelników i stała się fenomenem społecznym.  Inspiruje „cukierniczo”, łączy pokolenia, pobudza kreatywność artystyczną czytelniczek i czytelników.

I tego samego spodziewamy się po uczestnikach Zlotu w Książnicy Płockiej. A dlaczego Płock? Bo to ważne miejsce dla bohaterów książek, ich drogi często prowadziły do tego miasta, stąd też ruszali dalej w świat. Powieściowe Gutowo, co prawda miejscowość fikcyjna, ale położona jest w pobliżu Płocka.

Uczestnikom Zlotu proponujemy m.in.:

-  piknik na trawie z udziałem Autorki i zaproszonych przez nią gości w malowniczej scenerii ogrodu Książnicy (organizator zastrzega sobie prawo zmiany miejsca w przypadku bardzo dużej ilości uczestników na równie malownicze, ale większe)

- spacer po Płocku śladami bohaterów „Cukierni” , przygotowany przez PLOT i DucesMazovie

- szereg konkursów z nagrodami, np.:

* literacki (znajomość I tomu „Cukierni Pod Amorem. Zajezierscy”),                                                                   

 *cukierniczy (wypieki inspirowane „Cukiernią…”)

* konkurs na najciekawszy strój, inspirowany „Cukiernią…” i na najlepszy kapelusz

I inne. Szczegóły i regulaminy konkursów zostaną wkrótce podane.

Będą też stoiska z rękodziełem, warsztaty robienia kapeluszy, prowadzone przez modystkę z Londynu, p. Agatę Tanistrę, słodki poczęstunek, stoisko z książkami autorki.

Pomysłów wciąż przybywa, będziemy je aktualizować na bieżąco. Liczymy na dobrą zabawę i liczne grono pozytywnie zakręconych osób, które sobotę 25 czerwca będą chciały spędzić w gronie miłośników „Cukierni Pod Amorem”. Startujemy około południa i bawimy się do zmroku !

Bardzo prosimy o zgłoszenia uczestnictwa w Zlocie pod adres:

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..Telefon 24 268 00 36

Uwaga! Organizator nie ponosi kosztów dojazdu i noclegu dla uczestników wydarzenia.

Szczegóły na stronie http://ksiaznicaplocka.pl/2016/02/28/zlot-czytelnikow/

https://www.facebook.com/events/1666440776946420/

Spotkanie autorskie - Wojciech Widłak

Szczegóły

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: poniedziałek, 14 marzec 2016 01:39

Odsłony: 1542

Dnia 11.03.2016 odbyło  się spotkanie z panem Wojciechem Widłakiem, autorem książek o panu Kuleczce. Odbyło się ono w Szkole Podstawowej w Paprotni ,dzięki gościnności Pana Dyrektora Grzegorza Fabiszaka. Po zakończonym spotkaniu uczniowie mieli możliwość otrzymania autografu. Myślę, że fajnie jest spotkać się z kimś znanym i przybliżyć dzieciom fascynujący świat książek.

Zdjęcia w galerii.

Drukarka 3D w bibliotece

Szczegóły

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: poniedziałek, 29 luty 2016 12:10

Odsłony: 1717

W ramach projektu M@zowszanie, Gminna Biblioteka Publiczna Teresinie weszła w posiadanie najnowszej generacji drukarki 3D. Przy pomocy tego urządzenia jesteśmy w stanie wyczarować przestrzenne kształty i nadać im trójwymiarowość.  Druk 3D w chwili obecnej jest o wiele bardziej dostępny a co za tym idzie tańszy( jak to zwykle bywa z nowinkami technologicznymi).

Druk 3D jest wykorzystywany do produkcji bardzo szerokiego zakresu rzeczy: począwszy od prototypów części do urządzeń i maszyn w branżach przemysłowych, lotniczych czy motoryzacyjnych, poprzez druk implantów w medycynie i chirurgii, a skończywszy na całym szeregu przedmiotów codziennego użytku, gadżetów i zabawek.

Drukarki 3D drukują projekt wypuszczony z komputera (projekt do druku przygotowywany jest na programie graficznym do tworzenia modeli konstrukcyjnych klasy CAD), używając takich materiałów jak plastik, ceramika czy metal (materiałów do druku cały czas przybywa). Drukowanie obiektu polega na tworzeniu i nakładaniu warstwy materiału o określonej grubości na stole drukarki, a gdy warstwa zostanie ukończona (wydrukowana), nakładaniu kolejnej. W GBP w Teresinie materialnym wykorzystywanym do druku jest plastik, który w postaci tzw. filamentów( w różnych kolorach) podawany jest do ekstrudera, gdzie przebiega proces podgrzewania go do takiej temperatury w której zaczyna się topić. Następnie poprzez dyszę, już w postaci półpłynnej , nakładane są kolejne warstwy materiału. Jednak aby w pełni móc podziwiać nowinki technologiczne trzeba  przyjść do Gminnej Biblioteki Publicznej w Teresinie i samemu na własne oczy zobaczyć jak powstają trójwymiarowe przedmioty.  

Dyskusyjny Klub Książki-24.02.2016

Szczegóły

Kategoria: Dyskusyjny Klub Książki

Opublikowano: czwartek, 25 luty 2016 12:13

Odsłony: 1850

Kolejne spotkanie Teresińskiego Klubu Książki zaliczone! Dnia 24 lutego po raz kolejny spotkałyśmy się na comiesięczną dyskusję. Tematem naszego spotkania była książka autorstwa Romy Ligockiej pod tytułem " Dobre dziecko".

"Nowa, długo oczekiwana powieść Romy Ligockiej. Intymne wyznanie nastoletniej „dziewczynki
w czerwonym płaszczyku”. Autorka odkrywa w niej nowy, do tej pory skrywany, fragment historii swojego życia. To opowieść o niezwykle emocjonalnej więzi córki z matką, o dojrzewaniu nastolatki, miłości, samotności i cierpieniu. Punktem wyjścia jest odkrycie przez córkę romansu matki z żonatym mężczyzną. Roma, dojrzewająca nastolatka, czuje się przez matkę zdradzona. Przeraża ją cielesność
i zmysłowość miłości, szpieguje więc matkę, aby uniemożliwić ten związek, ale też by poznać nieznane oblicze najbliższej jej osoby. Niezgoda na rzeczywistość jest w Romie tak wielka, że prowadzi ją do anoreksji. Autorka śmiało i szczerze po raz pierwszy opowiada o tym doświadczeniu
i walce z pragnieniem śmierci. Dziewczyna musi także stanąć do walki o życie swojej matki, która nie wytrzymując presji otoczenia i dramatyzmu sytuacji, podejmuje próby samobójcze. Jest to dla wrażliwej nastolatki przyspieszona lekcja dorosłego życia. W powieść wkomponowane są fragmenty Pamiętnika Anny Abrahamerowej – babci Romy. Jest to piękny opis przedwojennego żydowskiego świata Krakowa: bale, stroje, luksus… Lektura pamiętnika jest dla Romy ucieczką od rzeczywistości, przeniesieniem się do ulubionego świata wyobraźni, ale też do historii własnej rodziny. "

źródło opisu: Wydawnictwo Literackie, 2012

Serdecznie zapraszamy wszystkich chętnych do wzięcia udziału w naszym klubie. Poruszane podczas spotkań tematy nie tylko związane są z lekturą. Panuje tu miła, rodzinna atmosfera, popijemy herbatkę zajadamy się pysznymi ciasteczkami i co najważniejsze nikt nie musi znać sie na literaturze ,bo nie o to chodzi. Chcemy miło spędzać czas, a jeśli pomoże nam w tym książka -to rewelacja!. Czego chcieć więcej! Kolejne spotkanie zaplanowano na 30 marca b.r. O godzinie 18.00, omawiana będzie książka pt. "Nic nie zdarza się przypadkiem" autorstwa Tiziano Terzani. Do zobaczenia w Bibliotece.

Godzi otwarcia biblioteki

Szczegóły

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: piątek, 19 luty 2016 12:10

Odsłony: 1605

Szanowni czytelnicy, w dniach od 22-26 lutego br. biblioteka w Teresinie czynna będzie w godzinach od 10-18. Za utrudnienia przepraszamy.

Głosowanie- narodowe czytanie

Szczegóły

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: poniedziałek, 08 luty 2016 12:55

Odsłony: 1610

http://www.prezydent.pl/kancelaria/narodowe-czytanie/nc2016/

Zachęcam wszystkich aby głosowali. czasu jest niewiele:))

Godziny otwarcia

Szczegóły

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: piątek, 29 styczeń 2016 12:34

Odsłony: 2873

Szanowni czytelnicy, informuję, że w dniach 01.02.2016-05.02.2016 biblioteka w Teresinie będzie czynna w godzinach 08.00-16.00
Za utrudnienia przepraszam:))

Rok 2016 rokiem Henryka Sienkiewicza

Szczegóły

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: środa, 20 styczeń 2016 12:44

Odsłony: 1672

Pisownia oryginalna.

Sienkiewicz mieszka w Warszawie przy ulicy Szopena. W ślicznym jego apartamencie panuje skupiony ład; wszystko tu mówi o wytężonej trosce, wszystko wskazuje, że niema tu miejsca na żadną anarchię. Gabinet, w którym pracuje Sienkiewicz, jest obszerny. Duże biuro stoi na środku. Tuż nad głową Sienkiewicza wisi jego portret. Tylna ściana zajęta jest cała książkami.

Gdym wszedł, przyjął mnie bardzo serdecznie sam mistrz. Siwy już, o mądrem, łagodnem wejrzeniu, słuchał uważnie, poco przyszedłem. Niebardzo był zadowolony, że chcę się wdzierać w tajemnice jego pracy, ale, "jeżeli to kogoś może pouczyć - mogę panu służyć", - zakonkludował.

-Czy mogę zaraz pisać pańskie słowa?

-O, nie. Proszę, niech pan lepiej napisze mi swoje pytania, a za kilka dni dam odpowiedź.

Nie chciałem zbytnio zabierać czasu mistrzowi, więc pożegnałem go. Nazajutrz zaś wysłałem natychmiast pytania. W kilka dni otrzymałem odpowiedź.

"Niegdyś na pytanie: jak tworzę? - odpowiedziałem, że tworzę, jak kucharka, która nie lubi, by jej zaglądano do garnków. Mówić o sobie jest zawsze niezbyt przyjemnie. Ponieważ pańska ankieta ma na celu objąć wszystkich żyjących polskich pisarzy, przeto, nie chcąc się wyłączać, odpowiadam na zawarte w niej pytania, co następuje:

1) Jak powstaje pomysł artystyczny, na to trudno jest odpowiedzieć. Może on powstać pod wpływem wszelkich pobudek, pod wpływem uczuć i idei osobistych, albo zaobserwowanych w otoczeniu; pod wpływem prądów społecznych, wypadków dziejowych, pod wpływem patryotyzmu i uczuć humanitarnych. Poddaje, a raczej podsuwa go czasem natura i jej zjawiska, czasem przeczytane książki, widziane obrazy, słowem: wszelkiego rodzaju pobudki, działające na wyobraźnię artystyczną i jednocześnie na uczucie.

Objaśniam to przykładami z moich własnych utworów.

Szkice węglem powstały z obserwacyi stosunków wiejskich po uwłaszczeniu, które to uwłaszczenie wytworzyło (dziś już, na szczęście, zasypaną) przepaść między dworem a chatą.

Trylogia. Z rozczytywania się w kronikach i pamiętnikach z epoki, którą odczuwałem artystycznie mocniej, niż inne okresy dziejów - i z chęci pokrzepienia serc.

Bez dogmatu. Z refleksyi, do czego prowadzi rozmaitych geniuszów bez teki zbytnia samo-analiza i wogóle przerafinowanie.

Quo vadis. Z wczytywania się w Tacyta, za czem poszły inne źródła - i z wrażeń, zebranych podczas dłuższego pobytu w Rzymie.

Krzyżacy. Z odczucia chwały narodowej w przeciwstawieniu do dzisiejszej narodowej niedoli.

W Pustyni i Puszczy. Z miłości do naszych dzieci i ze wspomnień podróżniczych.

2) Każdy pomysł leży we mnie długo i, jeżeli tak można rzec, fermentuje, nim się do niego zabiorę. Przykład: Zagłobę wprowadziłem do "Ogniem i Mieczem", by całość obrazu nic była zbyt posępna, tymczasem wyrósł mi on na jednę z głównych postaci i przewędrował przez trzynaście tomów. Nieraz w ciągu pracy wprowadzam nowe figury dla pełni życia, lub dla dokładniejszego przeprowadzenia przewodniej idei.

3) Ponieważ myślę, że najwyższą sztuką i najgłębszem psychologicznem zadaniem pisarza jest stworzenie żywego człowieka, który zostaje w pamięci ludzkiej, jako typ, przeto staram się tworzyć postacie, mające nietylko ogólne, ale i indywidualne cechy życia i charakteru.

4) Szematów nie spisuję. Powieści nie rozkładam zgóry na rozdziały i nie wyznaczam sobie, co w którym będę pisał Zostawiam to logice rzeczy i naturalnemu rozwojowi wypadków.

5) Jakkolwiek pisanie nie przychodzi mi wcale z łatwością, rękopisy moje wyglądają dość czysto, albowiem przekreślam naprzód w myśli wszelkie zdania i określenia, które nie wydają mi się dość malownicze i silne. Wolę takich pisarzy, którzy trudno piszą, ale których się łatwo czyta, niż takich, którzy łatwo piszą, a trudni są do czytania.

6) Unikam przewagi słów nad treścią, by nie wpaść w popis stylowy i w literacki barok - i aby zjawiska opisywane nie ginęły tak pod nadmiarem określeń, jak w zimie giną wszelkie kształty pod śnieżną zadymką.

7) Pracuję od dziesiątej rano do trzeciej, o ile pozwala mi na to panujący u nas zwyczaj rozporządzania czasem pisąrzów na wszelkiego rodzaju cele publiczne, a nawet prywatne.

8) Co do książek i autorów. Mogę zawsze czytać Iliadę i Odysseę, Tacyta, Liwiusza, Horacego, Szekspira, Moliera i Trójcę naszych poetów. Z powieścipisarzy cenię Balzaca, Dickensa i Dumasa-ojca. Z zamiłowaniem czytam książki historyczne, kroniki, pamiętniki i podróże. W ostatnich czasach czytałem z ciekawością Bergsona. Czytuję od czwartej do późnego wieczora.

9) W czasie natężonej pracy największym odpoczynkiem umysłowym jest dla mnie polowanie i wogóle ruch. Sypiam koło ośmiu godzin na dobę. Co do odżywiania się, - jem, co mi dadzą.

Zapomniałem dodać, że większą część moich powieści (prawie wszystkie, prócz nowel) pisałem z dnia na dzień, odsyłając zaraz napisane kartki do druku. W ten sposób musiałem kończyć to, com zaczął. Ale wogóle jest to metoda, wymagająca wielkiej czujności, niewygodna i niebezpieczna".

Temi słowy kończy Sienkiewicz swoję odpowiedź.